Uluslar Arası Sözleşmeler
ULUSLARARASI ÇALIŞMA ÖRGÜTÜ (ILO)


Uluslararası Çalışma Örgütü,  1919’da imzalanan Versay  Antlaşmasında öngörülen  Milletler Cemiyeti ile ortaya 
çıkmıştır. Amaç, Birinci Dünya  Savaşından sonra giderek  büyüyen sorunlara yönelik sosyal reform niteliğinde
çözümler bulmak ve reformların uluslararası düzeyde uygulanmasını sağlamaktır.

Birleşmiş Milletler üyeleri içinde yalnızca ILO üçlü bir  yapıya sahip bulunmaktadır;
işveren ve işçi  temsilcileri ekonominin "sosyal tarafları" politika ve  programların şekillendirilmesinde, üçüncü tarafı 
oluşturan hükümet temsilcileri ile eşit söz hakkına  sahiptirler.

ILO, sosyal ve ekonomik konularda ve başka alanlarda  geçerli ulusal politikaların geliştirilmesinde ve duruma  göre
uygulanmasında sendikalar ve işverenler arasındaki “sosyal diyalogu” geliştirerek aynı üçlü  yapılanmayı üye ülkelerde
de teşvik etmektedir.

Uluslararası asgari çalışma standartları ve ILO’nun genişletilmiş politikaları, her yıl toplanan Uluslararası Çalışma
Konferansı’nda  belirlenmektedir. ILO üyesi ülkeler tarafından finanse edilen  çalışma programı ve bütçesi ise her iki
yılda bir aynı Konferans  tarafından benimsenmektedir. Konferansta ayrıca, dünyada  çalışanların durumu ve sosyal
konulardaki sorunlar ile ilgili  tartışmaların yapıldığı uluslararası forumlar gerçekleştirilmektedir.

Her üye ülkenin, iki hükümet temsilcisi, bir işveren ile konferansa  katılma hakkı vardır. Bu delegeler, bağımsız olarak
söz alabilirler ve  oy verebilirler. Konferansın yıllık oturumları arasındaki ILO  çalışmaları ise, 28 Hükümet temsilcisi ile
14 işçi ve 14 işveren  temsilcisinden oluşan Yönetim Kurulu tarafından sürdürülür. ILO üye ülkelerinin bölgesel
toplantıları, bölge ile  ilgili özel konuları değerlendirmek üzere düzenli  olarak yapılmaktadır. ILO’nun dört temel stratejik
hedefi vardır:

• Çalışma yaşamında standartlar, temel ilke ve haklar geliştirmek ve gerçekleştirmek.
• Kadın ve erkeklerin insana yakışır işlere sahip olabilmeleri için daha fazla fırsat yaratmak,
• Sosyal koruma programlarının kapsamını ve etkinliğini artırmak.
• Üçlü yapıyı ve sosyal diyalogu güçlendirmek.

ILO’ya üye ülke sayısı 220 olup, Türkiye Cumhuriyeti 1932 yılında üye olmuştur. Bugüne kadar, ILO tarafından akdedilen
sözleşmelerin toplam sayısı 188 ve tavsiye kararlarının toplam sayısı ise 200’dür. Türkiye Cumhuriyeti tarafından kabul
edilen toplam sözleşme sayısı 56 adettir.

89 391 EEC Sayılı Direktife Burdan göz atabilirsiniz.

ILO Sözleşmelerine Burdan ulaşabilirsiniz.
Site İçi Arama Motoru :

OSGB 1138 Nolu yetkili ortak sağlık güvenlik birimi
Akkaş KVKK        KVKK Uyum Kapsamında İnternet Gizlilik Çerez Politikası
AnasayfaKurumsalHizmetlerimizKütüphaneiletişim